miércoles, 30 de enero de 2013

efectos secundarios




Tras mi operación, hace poco más de un mes, dije que no quería volver a pisar un hospital durante mucho tiempo. Bien, ese tiempo no ha sido tan largo como deseaba... No os preocupéis, no ha pasado nada grave.
Simplemente, por fin operaron a mi padre de la próstata, tras más de un año en lista de espera. Lo operación fue muy bien y ahora sólo tiene que quedarse cinco o seis días ingresado. Además está en un hospital recién estrenado y muy bonito -arquitectónicamente hablando, porque un hospital no puede ser bonito de otra manera- a media hora de mi minipueblo.
Cuando supere esta operación, le espera otra de cataratas. Y es que mi padre, a diferencia de mi madre, ha envejecido mucho tras la jubilación; aunque ambos empiezan a hacer unas "viejunadas" que me recuerdan que se van haciendo mayores. Es ley de vida pero no por eso la idea de perderlos algún día deja de ser menos aterradora. 

Y hablando de hacerse mayor, igual que la adolescencia sólo se pasa una vez -gracias a las diosas!- nunca pensé que experimentaría dos veces en mi vida la menopausia. No, no soy tan mayor para tenerla todavía. Después de la operación, como tratamiento, el médico me provocó una menopausia química a base de inyecciones que tiene que durar seis meses. Primero pensé: "medio año sin la regla, qué bien!!" pero tras la aparición de los efectos secundarios, creo que preferiría seguir menstruando cada mes. Tengo unos sofocos, sobretodo nocturnos, que me hacen sentir como una antorcha humana; suerte que no estamos en verano porque me entran unos calores atómicos. Me paso toda la noche como un gusiluz encendiéndome y apagándome; y sin dormir, claro. Y yo si no duermo no soy persona. Además hay días en que los sofocos vienen acompañados de mareos y náuseas. Todo un festival, vamos! Nunca pensé que echaría tanto de menos a mis estrógenos.
Si la menopausia real tiene que ser igual, no sé si quiero hacerme mayor.


19 comentarios:

  1. uf!! sort que només seran uns mesos! No se que dir-te, prepara gelat a la nevera per quan et dongui un furor d'quests a la nit! En fi totes anem cap aqui... a no ser que d'aqui a que hi arribem (que encara queda... per sort) s'inventin alguna cosa per què tot el que experimenti el nostre cos sigui més portable! Alguna científica-doctora amb enginy lectora del teu blog que s'hi vulgui dedicar????

    ResponderEliminar
  2. Ojalá que tu padre se recupere pronto. En cuanto a tus sofocos, no entiendo bien el comentario anterior pero no creo que haya muchxs científicxs por la labor ...
    Lo de las batallitas de agua del video supongo que no te vale. Lo siento :(. Un abrazo. Solo

    ResponderEliminar
  3. Un año de espera!...  Que el tema de las cataratas vaya rápido y, con todo, la calidad de vida de tu padre mejorará. Ahora mimos y a recuperarse.

    Mi reloj biológico ya empieza a mostrar los efectos secundarios "esos" a pesar de seguir con la regla +/- cada mes. Por un lado, los síntomas  premenstruales son mas heavys, te notas mucho más hinchada, te entra una ansia por zampar tremenda, el "furor uterino" se acentúa (esto último está muy bien;), te da por limpiar, por hacer postres, etc pero lo que peor llevo son  los otros efectos, canas en "todas" partes, uff qué mal, algún pelo en la barbilla ... tb a mí me entran calores x la noche y hago zás! con la manta, luego otra vez zás porque me quedo helada pero de momento esto último no es frecuente. En fin que antes era un incordio la regla y ahora es una bendición, lo que hace la edad! 
    Por suerte lo tuyo solo es temporal ;)

    Muxus, B52s.

    ResponderEliminar
  4. Que todo salga bien con tu padre...
    Y... mas que preocuparme por esos síntomas, me da la nostalgía... la edad, la vida... la incertidumbre de no saber que nos depara la misma.
    Saludos!!

    ResponderEliminar
  5. Me alegra que haya ido bien la operación de tu padre. Espero que se esté recuperando bien y que ya mismo vuelva a casa.
    Por lo menos la estancia habrá sido más confortable siendo un hospital nuevo y bonito, parece una tontería pero el entorno tb ayuda con la recuperación....

    Yo hubiese pensado lo mismo que tú, que chollo deshacerte de la regla! Lástima de efectos secundarios! Espero que se vayan atenuando!!

    Una abraçada!!!

    PD: Moltes gràcies pels teus comentaris, sempre són genials! Muacks!

    ResponderEliminar
  6. el sofà taronja:
    Totes hi anem però es que jo hi aniré dues vegades :( tan de bo alguna científica -perquè sens dubte ha de ser una dona, ja que als investigadors homes aquest tema no els preocupa especialment- trobi alguna manera de passar millor aquest tràngol.
    Mentres m'apunto la idea del gelat, de xocolata és clar! ;)


    Solo:
    Gracias! Sí, entendiste bien el comentario. Si conoces algun@, ¿no puedes convencerlos?
    Pues no estaría mal una batalla con pistolas de agua en pleno sofoco, jeje al menos pasaríamos un rato divertido ;)

    Besos!


    B52s:
    Sí, pobre hombre! toda la vida trabajando para esto. Más de un año de espera para una operación de próstata! esperemos que la de cataratas vaya más rápido.

    Yo también me paso la noche destapándome y tapándome; el milagro es que no haya cogido todavía un resfriado! uf! yo llevo fatal eso de los sofocos y los mareos, sólo espero que la menopausía biológica no sea igual, aunque por lo que cuentas parece una montaña rusa.
    Me han recomendado que tome perlas de onagra, que están indicadas tanto para los síntomas premestruales como para la menopausía. A ver si funcionan...
    Sí, quién me hubiera dicho que la regla algun día sería una bendición...

    Petonets!


    bull:
    La vida, sin duda, está llena de incertidumbre e ironía. Porque ¿quién me hubiera dicho que tendría dos veces la menopausía en mi vida?
    Gracias por tu comentario bull, vuelve siempre que quieras :)


    M:
    Gracias! por suerte todo ha ido muy bien y en dos días ya estará en casa :)
    He estado de visita en hospitales horribles donde sólo con entrar te pones enferma. En cambio, en el que está mi padre todo es luz, blanco, grande, nuevo, más que un hospital parece un aeropuerto. Y eso sin duda, estoy de acuerdo contigo, afecta al estado de ánimo de los pacientes.

    Vaya rollo ser mujer! cuando tienes la regla porque la tienes, y cuando no, porque no la tienes. A ver si esos efectos secundarios se suavizan...

    Petons!

    Pd: de res, guapa! :)

    ResponderEliminar
  7. Oinch, lo de no se sí quiero hacerme mayor, lo pensé y cuando me vino!!

    Espero que se recupere pronto tu padre!

    ResponderEliminar
  8. Però pensa que la menopausia real pot durar més de 6 mesos, o no, tampoc ho sé eh. Jo només sé que ma mare porta no sé quan temps amb aquests sofocots jaja. Pobre, es deu passar malament, ho entenc.. Bueno, no te n'adonaràs i ja hauran passat aquests mesos de guisluz nocturn ;)

    la jubilació sembla com l'etiqueta definitiva per passar a ser una "persona gran". No m'agrada lo fràgils que comences aleshores a veure els papis, encara que després mires el teu avi i el veus com una rosa.. crec que tot està en el cap de cadascú i en portar les "malalties" i la vellesa de la millor manera possible. Així vull ser jo, un cul inquiet sempre

    l'Anni B Sweet em recordava molt a Russian Red quan va començar a cantar ja farà uns anys, però quan ho fa en castellà sento que es personifica en una cantant amb més carisma i més interessant. Quina mania en cantar en anglès..

    feia uns quants dies que no em passava per aquí! bona setmana hiro!

    petonets

    ResponderEliminar
  9. AtaqueEscampe:
    A veces es mejor no pensar tanto y vivir más, verdad?
    Gracias por el comentario y por pasarte por aquí :)



    Anna K.
    La menopausa real em sembla que pot durar d'1 a 2 anys! sols espero que la biològica sigui més lleu que aquesta, que al ser artificial i química potser em provoca efectes secundaris més bèsties. Encara que fa un parell de dies, a base de perles d'onagra, han disminuït bastant (recomana-li a ta mare).

    Penso com tu, tot està al cap. Mon pare, per natural, sempre ha tingut un caràcter més "iaio" que ma mare, i amb l'edat i la jubilació se li ha accentuat. A mi també m'agradaria arribar a ser una d'aquelles velletes que no paren quietes.

    Tens raó! l'Anni B Sweet és una altra quan canta amb castellà, i això també li passa a la Russian Red: http://www.youtube.com/watch?v=NOOO_1FOYe8 però com que diuen que l'anglès és "més internacional"...

    Se't trobava a faltar ;) bona setmana "for you too" (en anglès, que ja saps que queda més "cool") XD
    Petonets!

    ResponderEliminar
  10. Enhorabuena Hiro por tu blog "cojonudo" y enhorabuena desde aquí a Efímera Irene - Galia B por premiarte y por su premio "cojonudo.
    Ojalá tu padre esté mejor y las perlas de onagra alivien tus sofocos.
    Ah! y me apunto a las batallitas con pistolas de agua, aunque mejor en el verano ;). Un abrazo. Solo

    ResponderEliminar
  11. Aixñi que tens fogots? XD (perdona, no és que em rigui de tu, però m'ha fet molta gràcia! :D). JO aquests dies també he pensat bastant en això de fer-se gran i en els meus pares. A recuperar-se, hiro i papa-hiro!

    ResponderEliminar
  12. Uf, tienes que estar pasándolo fatal. Recuerdo que mi madre estaba inaguantable y no podía controlarse. Ánimos.

    ResponderEliminar
  13. Solo:
    Gracias!! veo que ya te has enterado :D
    Mi padre ya está en casa y las perlas sólo han aliviado un poco los sofocos.
    jajaja ok, pero te aviso que tengo muy buena puntería ;)
    Abrazos


    dEsoRdeN:
    tranquil, tothom es descollona quan li explico ¬¬' que cabrons! :P
    Deu ser generacional, o cosa de la trentena... L'altre dia, mirant una peli ("Liberal arts") vaig trobar molt certa una frase que diu un dels personatges: "avui en dia ningú vol ser adult".
    Gràcies! :)


    Ses:
    Sí, ahora sólo me quedan 4 meses y medio de tratamiento, pero tiemblo al pensar que de aquí unos años (por suerte, todavía muchos) tendré que volver a pasar por lo mismo. La menopausía sucks!

    ResponderEliminar
  14. Mira que yo soy super irregular con el período y me encanta eso de tener retrasos de días, semanas e incluso un més o mi máxima que han sido 3 meses. Pfff, lo malo es que últimamente parece que se me ha regulado y eso me mosquea.

    En fin, efectivamente se dice que la menopausea es peor, pero de momento hasta que me llegue yo seguiré odiando a la mujer de rojo.

    Le deseo una pronta recuperación a tu padre.

    Un saludo

    ResponderEliminar
  15. pixel:
    ¿Quién es la mujer de rojo? me suena que antes la conocía, pero hace tanto que no la veo... ;D

    Gracias por el deseo!

    Besos

    ResponderEliminar
  16. Hola Hiro. No sé muy bien por qué (o sí) me ha dado por navegar por tu blog (como quien recorre un sitio querido) y pinchar en el enlace de la foto de Egor Shapovalov. He mirado sus fotos y dibujos y me he puesto a leer su blog en ruso. Y me ha surgido una pregunta (un poco chismosa) ¿cómo sabías de su existencia? Al escribir esto ahora tengo la sensación de estar hablando con alguien en una plaza que antes estuvo llena de personas y miradas curiosas y que ahora apenas es visitada. ¿Es eso lo que significa una entrada antigua? Bsos. Solo

    ResponderEliminar
  17. Solo:
    Me ha encantado esa metáfora de la plaza! :D
    Creo recordar que llegué a las fotos de Egor Shapovalov a través de algún tumblr. ¿Está bien su blog?

    Petons

    ResponderEliminar
  18. Me pareció interesante el blog. Creo que nunca había leído un blog ruso. Anoche me di cuenta de que se me han olvidado cosas pero conozco otras cosas de ese idioma a un nivel tal que ya no sabía que las conocía. No sé si me explico. Volviendo al blog, hay prosa y poesía, pero si Egor es un chico hay cosas que están escritas por una chica. ¿Cómo lo sé? Porque en pasado los verbos terminan en "a" si los dice una fémina. Creo que me gustaría volver y contarte lo que dice en el blog. ¿Vale? Petons. Solo

    ResponderEliminar
  19. Hola Hiro, ¿no íbamos a hacer las batallitas con pistolas de agua en el verano?;). Besos. Solo

    ResponderEliminar