martes, 13 de agosto de 2013

donde habitan los monstruos


fotos: hiro

Como ya viene siendo costumbre cada verano, mi hermana mayor me pidió que le hiciera de canguro durante una semana. Casi siete días agotadores -y una prueba de fuego para mi paciencia- en los que, durante algunos momentos, tuve ganas de asesinar a mis sobrinos. Y es que aunque no me guste reconocerlo, en cuestión de sobrinos tengo favoritismos. Los hijos de mi hermana mayor, comparados con mis otros sobrinos, son terribles; sobretodo la pequeña Damien. La niña tiene tres años, es rubia con el pelo rizado, un tono de piel hiperblanco y unos ojazos azules impresionantes. En definitiva: una niña de anuncio. Pero tras esa apariencia angelical se esconde un pequeño monstruillo déspota y manipulador. Más de una vez he estado tentada de buscar tres seis tatuados en su cuero cabelludo.
Además, ahora la pequeña Damien parece odiar a Id. Cuando la ve empieza a zurrarla a base de patadas y puñetazos en la barriga. 
Por suerte mi hermana es consciente del poder destructivo de su pequeño retoño, y como excusa esgrime que todo es culpa de la genética del padre (y tiene razón, mi cuñado es bastante cabrón). Su hermano mayor, que sí es un niño de anuncio (de hecho ahora sale en un anuncio que no paran de emitir por televisión) no es tan insoportable, es más bien pesado. Simplemente quiere que juegues todo el día con él al PES 2013 (ahora soy tan buena que incluso le gano).
Así que ya os podéis imaginar que días tan "fantásticos" tuve la semana pasada. Estaba tan agotada, que ni ganas tenía de actualizar. 
A finales de mes, mi hermana me ha preguntado si podré volver a cuidar de los niños unos días. Me tendré que inventar una buena excusa pronto porque no me veo ni con fuerzas ni con ganas de aguantarlos una semana más.

Damien y el mundo

Hablando de familiares insoportables, Manu -el hermano de Id- y su novia Cécile se marchan a vivir a París. Eso será un alivio porque el otro día, durante una comida familiar se volvió a comportar odiosamente. 
Cécile, por su parte, es un encanto (no sé que le encuentra a mi cuñado) y nos ha invitado a visitarles cuando estén instalados. A pesar de mi gran amor por París, no sé si aguantar a Manu a cambio merecerá la pena. Ya veremos... todo es cuestión de organizar el viaje la semana que él no esté en París. 
Aunque de momento, lo que necesito son vacaciones de familia propia y política. Esta semana, el Girlie y las Festes de Gràcia me irán de perlas para hacer una buena desintoxicación. 

18 comentarios:

  1. Una semana con niños, me parece muchísimo tiempo. Yo unas horas creo que podría aguantar pero no más, vamos ni un día.

    Eres una heroína ;)

    Ah, París es una ciudad preciosa.

    Un saludo

    ResponderEliminar
  2. jajaja dirías: ''Después de una larga jornada de trabajo... volví al blog'' Saludos.

    ResponderEliminar
  3. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  4. Una semana! madre mía, qué aguante. Yo paso unas horas con los hijos de mis amigas y ya me quiero cortar las venas, están en auge de bebés.

    Me alegra saber que no soy la única que a veces, la familia lejos!

    Lástima que mi PES sea el 2012 sino nos podríamos echar unas partiditas online jeje

    Ya un año más que me pierdo el girlie.. siempre estoy fuera de vacaciones jeje, aunque tampoco me llama mucho la verdad

    ResponderEliminar
  5. Una semana!?!?!!! o.O
    Buf... yo soy de las que como mucho aguanto a mi ahijado 3 días y 1 si esta con su hermano XD XD y eso que los 2 son grandecitos, pero han tenido buenos maestros XD XD

    Tengo sentido que las fiestas de Gracia son de lo mejor... pero nunca he tenido la oportunidad de ir y confirmarlo :S

    Saludos y DESCANSA!!!

    ResponderEliminar
  6. A mi els nens m'agraden una estona.. i sobretot perquè són dels altres!! XD Només de pensar en el 'suplici' que deu ser estar 24 hores al dia amb ells, se'm passen totes les ganes paternals que se suposa que devem tenir de manera natural...

    ResponderEliminar
  7. ¡disfruta de la libertad post-sobrinos! y piensa que una escapadita a París bien vale aguantar un poco a la familia ¿o no? ¿noooo? jeje

    besos :)

    ResponderEliminar
  8. Tela con Damien, normal que no te queden ganas de repetir. Y menos si la ha tomado con Id.
    Un viaje a Paris con tu pareja tiene que ser lo más. Pasando de Manu y aprovechando su piso...total vais a estar de turisteo todo el día y apenas le veréis.
    Disfrutad de las fiestas!!!
    Petons relaxats
    PD: ja he vist la serie, porto tota la setmana entretinguda. Moltes gràcies, m'ha encantat. A veure quan fan la segona temporada...

    ResponderEliminar
  9. A tope amb el Girliieeee! L'any que ve si que podrem anar. Jo penso que totes estem quasi obligades a anar ni que sigui a una de les festes, perque despres ens queixem que els locals de noies tanquen o les festes no duren :P

    ResponderEliminar
  10. Que xul.la la foto de les persianes! Es molt "Eixample" :)

    ResponderEliminar

  11. los niños a veces son como todos los demonios que alguien haya dibujado a lo largo de la historia.

    la familia a veces te sobra como una bufanda en agosto.

    ResponderEliminar
  12. Por dios!!!! te entiendo y te compadezco... que locura de niños!!!

    besos

    ResponderEliminar
  13. pixel:
    ¡Ni que lo digas! a mí me pareció una eternidaaad!
    jajajajajajaja
    Sólo he estado una vez en París y volví enamorada de la ciudad. Tengo unas ganas locas de volver, tantas que incluso aguantaría a mi cuñado.

    Un beso :)


    Mario:
    ¡Y tan larga!! jeje que lento pasa el tiempo a veces...
    Abrazos


    Nosu:
    Creo que después de esta semana me he ganado entrar en el cielo, jaja Mis amigas también están en modo
    "baby boom". Me gustan los niños pero a ratos y para jugar con ellos; criarlos ya es otra cosa...

    jajaja sí, hacer vacaciones de familia también es muy necesario de vez en cuando.

    Ahora estoy enganchada al PES jeje y tengo ganas que mi sobrino tenga el del 2014 porque dicen que los gráficos son geniales.

    Si no has estado nunca en el Girlie te lo recomiendo, a parte de las fiestas las actividades de día están bastante bien.



    True o.O:
    Sip... una eternidad!!! :S
    Me encantan mis sobrinos pero estos dos son para acabar la paciencia de un santo! la pequeña Damien es una
    bomba de energía! no para ni cuando duerme XD

    Las fiestas de Gracia son una pasada! (es mi barrio preferido de Bcn) tienes que venir algún año, ya verás como flipas con la decoración de las calles.

    Besos
    Pd: descanso no he tenido mucho (Girlie+fiestas), pero a partir de hoy me pongo a ello ;)


    dEsoRdeN:
    Per això m'agrada tant ser "tieta", perquè quan em canso de nens marxo i punt, jeje. Mig en serio mig en broma, dic que els meus nebots i ma germanes han matat el poc instint maternal que em quedava...
    Que tal les festes gracienques? ;)


    Cé:
    jajajaja a primera vista es supercuqui pero todo lo que tiene de "cuqui" lo tiene de traviesa y trasto. Nunca he visto una niña con tanta energía y mala leche.
    Mi cuñado tiene días "buenos" pero en general es insufrible. Si finalmente coincidimos, como nos pasaremos el día de turisteo, tendremos que sufrirle pocas horas. París bien se merece ese pequeño sacrificio... ais!
    Comparada con la historia real, Orange tiene más trama lésbica. Supongo que comparada con TLW o Lip
    Service cualquier serie sabe a poco en lo que respecta al tema sexual. En las series "mainstream" cada vez
    aparecen más personajes homosexuales, pero como bien dices, las escenas íntimas siguen siendo un tabú o no saben como rodarlas. Espero que poco a poco ese aspecto también vaya mejorando.


    Ío:
    ¡Y qué bien sienta la libertad después de esa semana! XD Sí, París bien se merece ese sacrificio, jeje

    Besos!


    M:
    Creo que Damien tiene un punto de hiperactividad. Es muy mona pero agota a cualquiera, y tiene a Id
    martirizada.
    Sí, creo que un viaje a París con Id se merece ese esfuerzo. Y si conseguimos ir justo al semana que Manu no esté (viaja bastante por trabajo) sería fantástico. Ya veremos si vamos de cara a la primavera próxima.
    Gracias guapa!! com van les vacances?
    Petons amb gràcia ;)

    Pd: a que és una serie viciosa?? jajaja la mala notícia és que hi ha rumors que la Laura Prepon (Alex Vause) no sortirà a la 2a temporada :(


    Maria Ballester:
    A topeeeeee!!! jajajaja a veure si ens trobem l'any que ve ;) Totalment d'acord amb tu, hem de recolçar una mica més aquest tipus de locals i de festes o sino desapareixerà l'oci lèsbic (i no és que sigui gaire abundant precisament).

    Gràcies :) (i mira que està feta amb la merdeta de càmera del meu retromòbil) :D



    begusa:
    Sí, por eso los niños de las películas de terror dan tanto miedo XD
    jajajajajajaja me encanta la frase de la familia! cuánta razón! XD


    Verónica:
    Déjame adivinar, ¿tú también tienes sobrinos, verdad? jajaja
    ¡Gracias por comentar! :)

    Besos

    ResponderEliminar
  14. Los niños de anuncio y los otros son soportables por un rato ¿cuatro minutos siete segundos? luego hay que alejarse velozmente.

    ... y que los atienda quien para tenerlos tuvo su momento de placer ¿dos minutos cuatro segundos? (jejejejejejeje).

    ResponderEliminar
  15. Yo me suelo manejar bastante bien con los niños, de hecho he sido canguro de un pequeño como modo de ganar dinero. Pero nunca he tenido que hacerme cargo de alguno tanto tiempo, no sé cómo acabaría... Si con el instinto materno ya a tope del todo o siendo yo la que llevase pañales y la que tuviese la baba caída porque me dejasen loca del todo, jajaja!

    Temazo el de Monáe, lo he descubierto hace poco y es una inyección de buen rollo increible.

    Besitos.

    ResponderEliminar
  16. guille:
    jajajajajajaja por eso me envidian mis hermanas, porque yo puedo alejarme de ellos velozmente cuando quiero (bien, no siempre... :S)


    Butterflied:
    Yo me he hartado de hacer de canguro de sobrinas y sobrinos pero es que Damien se lleva la palma! Gustarme, me gustan los niños pero sé lo duro que es ser madre y creo que todavía no estoy preparada para ello o simplemente no es lo mío.

    ¿A que sí? a mi me encanta Janelle Monáe! ya tengo la canción incluida en mi lista de buenrollismo :D

    Besos :)

    ResponderEliminar
  17. Vosotras a los "Parises", el "cuñau" al parque con los niños a meter horas y tu hermana al apartamento a descansar, así asunto "arreglau" ;)

    Un fuerte abrazo, B52s.

    Pd.: Desconectada de internete y correo por olvido de contraseña :(
    Al final a restaurar el ipad y casi todo recuperado.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Lo del "cuñau" al parque con los niños sería lo mejor (después de nosotras en París, claro ^^ ), porque él no pisa el parque ni que lo maten. Tiene una cara más dura... en fin...

      Muxus! :)

      Pd: yo ya no puedo vivir desconectada de internet más de 2 días seguidos, uf! Me alegra que hayas podido salvar el ipad :)

      Eliminar