jueves, 28 de abril de 2016

rosas en los balcones


foto: Idgie

La preciosa mesa-palet que Id construyó para el comedor (ya os dije que era MacGyver) está repleta de libros. Da gusta verla así. Es el botín que le saqué al día de Sant Jordi.
Esa mañana Id me despertó con un desayuno sorpresa. Bajo un punto de libro con una rosa dibujada me esperaba Carol, de Patricia Highsmith, con la nueva edición que L'Avenç ha sacado de la novela en catalán. 
Yo conseguí engañarla diciéndole que todavía no le había comprado ningún libro. Y cuando menos se lo esperaba, lo encontró en un rincón de casa. (Bien, el libro no era precisamente pequeño, así que no le costó demasiado.) Le regalé un libro ilustrado muy bonito titulado Atlas del Mundo. Solo hojeándolo, la imaginación se escapa volando a explorar países y lugares desconocidos.
Eso me recuerda cuando era pequeña, y podía pasarme horas haciendo girar el globo terráqueo-lámpara que mi hermana mayor tenía en su habitación. Con los ojos cerrados, detenía su giro con el dedo índice, que era quien decidía -en un delicioso juego de azar- donde sería mi próximo viaje mental. Algo así consigue despertarme el Atlas ilustrado que ahora descansa en nuestra estantería-biblioteca.


foto: hiro

Al mediodía fuimos a pasear por Barcelona. Quien pensara que un Sant Jordi en día festivo sería un fracaso estaba totalmente equivocado. Como me temía, el centro estaba tomado por las masas que invadían la carretera a pesar de los cláxones amenazadores de los coches. Delante de la casa Batlló, decorada para la ocasión con miles de rosas, la guardia urbana a caballo tuvo que poner orden. Todo el mundo quería hacer fotos, un put* selfie sin importarle que para conseguirlo tuvieran que repartir codazos.
Conseguimos llegar a Rambla Catalunya para refugiarnos, en un bar, de la multitud y el calor. Cuando volvimos a salir, la gente había amainado un poco y era posible pasear y mirar libros! En una parada, le compré un segundo libro a Id. En este caso lo escogió ella: Fes-t'ho tu mateix, un libro DIY para alimentar su afición macgyvera. 
En otra parada, ella me regaló el segundo volumen de la tetralogía de Elena Ferrante (ya lo he empezado).
Seguimos bajando las Ramblas hasta que nos cansamos de tanta aglomeración.  
Esa noche habíamos quedado con MPop y Swank para ir a un concierto de Les Sueques (sí, otra vez ^^'). He conseguido que MPop sea tan - o más fan- que yo del grupo (aunque lo cierto es que está colada por la guitarrista). Llegamos al Apolo justo a tiempo, disfrutamos del concierto, nos tomamos unas copas y nos fuimos a cenar.
El domingo estábamos tan agotadas que cancelamos un comida que teníamos en Sitges. Creo que tanta hiperactividad me está empezando a afectar; es lo que tiene querer abarcarlo todo. Pero es que la primavera me sube la "serotonina".


9 comentarios:

  1. Guarapis, tenemos que hacer los desayunos domingueros más a menudo. Me gusto mucho veros y hacer de rabiar a la fotógrafa :-P
    Muack

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. jajaja no sé que tiene la pobre fotógrafa que a todo el mundo le gusta hacerla rabiar XD
      Sí, más desayunos domingueros! El próximo con pancakes para darle una alegría a Id ;)

      Petonets!

      Eliminar
  2. A mi St Jordi me tocó trabajar... aunque el útlimo año que fui, había tanta tanta tanta gente que me dije que no iría nunca más. Pero el ambiente de este día es especial, siempre intento no perdérmelo....

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Me gusta más el ambiente del Sant Jordi laborable, que del festivo. Si ese año lo encontraste agobiante no veas como estaba este... Al menos tuviste tu rosa y tu libro, no? ;)

      Eliminar
  3. A la cantant de Les Sueques no me la toqueu, que és meva!! ;D Jo per St. Jordi currava (com no) i vaig haver de patir la bogeria col·lectiva: un trajecte en bus de 15-20 minuts va durar-ne 40... grrrr!! Jo em vaig autorregalar una biografia de Gainsbourg que pinta atòmica (http://www.efeeme.com/nueva-biografia-de-serge-gainsbourg/), i 'Cómo Ser Grosero e Influir En Los demás', que tres quarts del mateix (http://cultura.elpais.com/cultura/2015/07/22/actualidad/1437566750_159914.html)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Com que és teva??? nanai ;P jaja
      Agafar un transport públic el dia de St. Jordi era pitjor que fer-ho un dia de vaga! horrible!! Per què TMB no va reforçar les línies?!!
      Quina bona pinta tenen els teus autorregals! no hi ha res com estimar-se un mateix ;)
      Parlant d'en Serge Gainsbourg, has vist aquesta peli biopic ? jo li tenia ganes i encara no ho he fet.

      Eliminar
    2. ens l'haurem de jugar en una batalla cruel i despiadada... XD autoestimar-se és una de les millors activitats vitals, sense dubte! ;) Hòstia! Doncs no sé si era aquesta, perquè em sona que el cartell era diferent, però en vaig veure una fa 3 o 4 anys amb un punt surrealista (i amb dibuixos per allà al mig), que em va agradar bastant. De fet, crec que me la vaig baixar i la dec tenir en algun disc dur

      Eliminar
  4. Aprovechar la primavera y la vida.
    y que nos suba la serotonina hasta donde nos tenga que subir.
    los libros y el calor nos hacen salivar y tener ganas como pocas cosas... ;)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. No falla, la primavera tiene el poder de activarme y abrirme el hambre vital :)
      A ver si consigo encontrarle más tiempo a la lectura... tengo tantos libros pendientes..!
      Un beso!

      Eliminar